Φωτογραφία - lena kyropoulos
Ανάμεσα στον ήρωα
του άχρωμου παλιάτσου
αφήνω στο πάτωμα
να πέσουν τα κλειδιά
ανάβω τα φεγγάρια
ενός άλλου "Καραβάτζιο"
πορφύρα μα κι ανάθεμα
στάζει μοναξιά
κόκκινο κρασί
τα χείλη σου να γεύεται
το πάθος του ανέμου
όταν ερωτεύεται η θάλασσα
η αλμύρα στο κορμί
τον έρωτα θεέ μου
οι νύχτες τις κρυφές
σαν γλύφουν τις στεριές
να κρύβομαι στο φιλί της
φώτα απέναντι της,μουσικές
αν ήξερες σιωπές
να καις εδώ μαζί της...
κορμί ανασαιμιάς
θα χόρευες
στον ήχο της καρδιάς
θα χώραγες
κιθάρα η αφή
κολλάει στο δέρμα σου
γλιστράει η μουσική
ποτάμι η στιγμή
ανοίγω τη φωνή
στο τέρμα σου
στο τέρμα σου
να πιάσει
κάρμα το λιμάνι
η αγάπη να του φτάνει
στις νότες της σιωπής σου
τραγουδάω!
΄΄΄΄Άκου ....
05/03/2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου