Τρίτη 19 Μαρτίου 2024

ΕΤΑΙΡΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ

 


Πρόσκληση στα εγκαίνια των γραφείων του Φ.Ο.Ε. - Εκδόσεων Γράφημα

 



Αθήνα, 18/03/2024


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


Ο Φιλολογικός Όμιλος Ελλάδος, πιστός στο πενταετές πλάνο εκδοτικής δραστηριότητας και παρουσίας στον δημόσιο λόγο, εγκαινιάζει τα γραφεία του στην Αθήνα.

Το Σάββατο, 23 Μαρτίου και ώρα 7 μ.μ. με 10 μ.μ. στον 2ο όροφο της οδού Πανεπιστημίου 65 (Ελευθερίου Βενιζέλου) υποδέχεται τη λογοτεχνική κοινότητα της πρωτεύουσας, καθώς και φίλους και συνεργάτες.

Ποιητές, πεζογράφοι, θεωρητικοί της λογοτεχνίας και κριτικοί βρίσκουν πλέον έναν νέο χώρο ανταλλαγής απόψεων, θέσεων και δημιουργίας.


*Ο Φιλολογικός Όμιλος Ελλάδος συγκροτήθηκε με γνώμονα την κατασκευή μίας νέας λογοτεχνικής παράδοσης. Στόχος εξ αρχής υπήρξε η επιστημονική έρευνα και ανανέωση των οπτικών ερμηνείας τής ιστορικής εξέλιξης της εγχώριας λογοτεχνίας, από τον 19ο έως τον 21ο αιώνα. Η συσσωρευμένη γνώμη τίθεται επί τάπητος στο μικροσκόπιο της αναλυτικής εξήγησης των αιτιών που οδήγησαν στη δημοσίευση και τη συγκρότηση ρευμάτων έκφρασης και σκέψης στον ελλαδικό χώρο. Για να οδηγηθούμε, ωστόσο, σε ένα ορισμένο αποτέλεσμα οφείλουμε εκ των προτέρων να ορίσουμε τη δική μας αφετηρία θέασης των πραγμάτων. Η τελευταία περιλαμβάνεται στα πλαίσια του ρεαλισμού και δη του «δομημένου» ρεαλισμού, προέκταση του αντίστοιχου ρεύματος τού 18ου και 19ου αιώνα, υπό την ανανεωτική κατασκευή των σύγχρονων δεδομένων ανάγνωσης τόσο τού λόγου, όσο και τής αισθητικής αυτού. Το εγχείρημα, συνολικά, επιδιώκει, μέσα από την εκδοτική δραστηριότητα, να αναδείξει πτυχές τής πνευματικής παραγωγής, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, στη βάση τής κριτικής αναδόμησης όρων και προϋποθέσεων συγκρότησης του δημόσιου χώρου. Εκδίδει ανά τρίμηνο το «Λογοτεχνικό Δελτίο», φιλολογικό όργανο ποικίλης ύλης. Έχει εκδώσει τα κάτωθι συλλογικά έργα: «Μανιφέστο/Δυο σχολές τού ρεαλισμού», «Κάποτε στην Ελλάδα. Συλλογικός τόμος ιστορικού διηγήματος 1900-1930», «Εποπτείες: Ανθολογία ποιήσεως», «Στιγμές: Ο ποιητής Τόλης Νικηφόρου 1966-2022», «Βαρδάρης. Η Θεσσαλονίκη στον 20ό αιώνα. Ποιητική συλλογή δομημένου ρεαλισμού», «Η ποίηση στο ντιβάνι. Ανθολογία. Σωτήρης Παστάκας», «Λευκές νύχτες & μελανά όνειρα. Δοκίμια ρωσικής λογοτεχνίας 19ος - 20ός αιώνας», «Άφησέ με νάρθω μαζί σου. Σανατόριο Σωτηρία, 1902-1930. Ποιητική συλλογή δομημένου ρεαλισμού, Β΄ επιπέδου τεχνοτροπίας». «Δώδεκα ώρες στον ήλιο. Μακρόνησος, 1947-1957. Ποιητική συλλογή δομημένου ρεαλισμού, Α΄ επιπέδου τεχνοτροπίας», «Σιδηρά βελόνη στην ουρήθρα. ΕΑΤ/ΕΣΑ, 1967-1973. Ποιητική συλλογή Β΄ επιπέδου τεχνοτροπίας», «Έξι χρόνια αρκετά δε θα γίνουνε επτά. Πολυτεχνείο, 1973. Ποιητική συλλογή Α΄ επιπέδου τεχνοτροπίας», «Μάνα κι αν έρθουν οι φίλοι μου. Αναπαραστατική συλλογή δομημένου ρεαλισμού, Β΄ επιπέδου τεχνοτροπίας», «Πατησίων και Βερανζέρου γωνία. Αθήνα 1960-1970. Συλλογή διηγημάτων Α΄ επιπέδου τεχνοτροπίας», καθώς και τη συλλογή επιστημονικών μελετών «Σώμα γυμνό. Ποίηση και ποιητική στο έργο τής Χλόης Κουτσουμπέλη». Επίσης, εξέδωσε το πρώτο τεύχος (2023) τού ετήσιου τόμου επιθεώρησης τέχνης «Παράθυρο στην Τέχνη».









Δευτέρα 18 Μαρτίου 2024

Two poems of Zdenko Ćurković



GLOBAL WARMING


The old snake, Satan, the devil, ... - mystification, manipulation, ....
so-called heralds - spreaders of love ... cast down from Heaven.

Occupiers of Mother Earth and her children,
prehistoric evil spirits of a million and a million years,
steeped in oil, coal, natural gas, ...

Exploitation of the soul resources of petrified organisms,
- Industrial Revolution -
production of treachery, lust, meanness, insidiousness,
- Burning gas on a torch, ...
destruction, deprivation, killing, liquidation, ...
... life and health of people, flora and fauna, ... ,
are criminal acts against souls and bodies.

From the eternal fire rose the lovers of vertical power, ...
- breakdown of spiritual evolution - pure and virtuous spirit,
perverted activities with the greenhouse effect torment Mother Earth,
- judge her with gas, flame, water, drought, felling, ...,
climate change ....

Local cooling of interpersonal relations,
- profits, breakthroughs, lobbies, egoisms...
Global warming Mother over mothers
- souls of all human souls.

All rights reserved©ZdenkoĆurković


GLOBALNO ZATOPLJENJE

Stara zmija, sotona, đavao, ... - mistifikacija, manipulacija, ....
tobožnji navjestitelji - širitelji ljubavi … zbačeni s Neba.

Opsjenari Majke Zemlje i njene djece,
prapovijesni zlodusi od milijun i milijun godina,
ogrezli u nafti, ugljenu, zemnom plinu, …

Eksploatacija resursa duša okamenjenih organizama,
- Industrijska revolucija -
proizvodnja prijetvornosti, pohote, podlosti, podmuklosti, …
- Spaljivanje plina na baklji, ...
razaranje, lišavanje, ubijanje, likvidiranje, ...
... života i zdravlja ljudi, flore i faune, ... ,
kaznena su djela protiv duša i tijela.
Iz ognja vječnoga uzdigli se ljubavnici vertikale vlasti, ...
- razgradnja duhovne evolucije - čistoga i čestitoga duha,
izopačene djelatnosti učinkom staklenika muče Majku Zemlju,
- sude joj plinom, plamenom, vodom, sušom, sječom, …,
klimatskim promjenama ....

Lokalno zahladnjenje međuljudskih odnosa,
- profiti, probici, lobiji, egoizmi …
Globalno zatopljenje Majke nad majkama,
- dušice svih ljudskih duša.

Sva prava pridržana©Zdenko Ćurković
Šibenik, 09.01.2024.


🌼

PRAY, LEARN - WORK, LOVE


Mother's soul…. You are a prisoner,
with the holy sacraments you are a knot with God,
Father's heart…. You are a detainee,
pray, learn - work, love, because you are a human being.

Souls in love… You are a deaf and blind character,
innocence… took you to jail,
You are no longer You, ... you are a sinner of freedom,
pray, learn - work, love, because you are a human being.

Children's souls… You are a slave, a slave,
you are a convict - and your palace is cramped
- without mercy, such is your fate,
pray, learn - work, love, because you are a human being.

The old man's body now You are now a prisoner,
you pray for death - and the holy water is already sprinkling you,
tunnel, darkness, light - with you an unknown figure,
inhale, exhale, ..breath, ... ah… finally freedom.



MOLI, UČI - RADI, VOLI

Majčine duše …. Ti si zatvorenik,
sakramentima svetim s Bogom si čvor,
Očeva srca …. Ti si pritvorenik,
moli, uči - radi, voli, jer ljudski si stvor.

Zaljubljene duše … Ti si gluhi i slijepi lik,
nevinost … odvela te u zatvor,
Ti više nisi Ti, ... slobode si grješnik,
moli, uči - radi, voli, jer ljudski si stvor.

Dječjih duša … Ti si sužanj, rob,
osuđenik si … - i tijesan ti je dvor
- bez pomilovanja, takva ti je kob,
moli, uči - radi, voli, jer ljudski si stvor.

Staračkoga tijela sada … Ti si zatvorenik,
za smrt moliš - i već škropi te sveta voda,
tunel, tama, svjetlo - uz tebe nepoznati lik,
udah, izdah, ..dah, ...ah … napokon sloboda.












Carpe "Η ζωή αυτομολεί..."

  



Με ανάσες βαθιές
διώχνω τις σκιές.
Με χέρια βρεγμένα
απ'τις καταιγίδες χρόνων
ζωγραφίζω τις εκκωφαντικές σιωπές
των εκστατικών συνευρέσεων.
Στα ασάλευτα μάτια
υφάνθηκαν οι ενοχές,
μας συντροφεύουν
στο ταξίδι διαφυγής.
Στα δύσκολα μονοπάτια της ψυχής
το απαγορευμένο αποδομείται.
Η ζωή αλλάζει διστακτικά,
αυτομολεί .
Με κινήσεις σπασμωδικές
ένα σώμα ακόρεστο
αναζητά την τελειότητα .
Λυσιτελής η παραδοχή της ζωής
όταν στα σκοτεινά δωμάτια
η καρδιά αλυχτά για λίγες αχτίδες
απ'το απαγορευμένο φως .

Carpe .





"Goodbye", a Short Story by Dr. Shailesh Gupta Veer

 




"Goodbye", a Short Story by Dr. Shailesh Gupta Veer
----------------
"You come every week. You talk to my face and to yourself for hours. Then you pay the full fee and go away. I have never seen such a customer in my life. I wish I could understand your purpose for coming to the brothel." Before Vishesh left, Dimpy had asked him today.

"I come to read the pain, not to quench the thirst of my body. I understand that by feeling this pain, humanity increases in me." Vishesh took out his wallet and keeping Dimpy's fee in her hand walked away saying goodbye.

Dimpy just stared in astonishment watching him go.


© Dr. Shailesh Gupta Veer
(Editor : The Fatehpur Resolution)
Fatehpur, UP, India







Κυριακή 17 Μαρτίου 2024

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ "ΕΝ ΕΠΙΓΝΩΣΕΙ"



Στις απρόσωπες και χειραγωγημένες κοινωνίες,
συντεταγμένες στην αυταπάτη και τον εφησυχασμό,
όταν η αθωότητά τους γίνεται πανικός
και η προνοητικότητα δοξασία και ευχή,
περισσεύει η αλαζονεία της ειδημοσύνης
και η υποκρισία του αλτρουισμού της ευθύνης.

Στα χαλκεία τους, μέντορες και ταγοί,
σφυρηλατούν με τέχνη και πειθώ
την ιστορία ως νοσταλγική πρόνοια και διδαχή
και σε διάσταση εσχατολογικής προφητείας,
αυθεντικά δικάζουν και σωτήρια υποδεικνύουν
την αυτοκριτική, για το θέσπισμα της εποχής
όπου η συναυτουργία και η συνενοχή
είναι δικαίωμα, πρακτική, ήθος και αξία.

Όμως, ο ιστός των εσπέριων καιρών έχει διαρραγεί,
η αγύρτισσα καθημερινότητα, χωρίς πνεύμα και ψυχή,
αποκαθηλώνεται απ’ το ναρκισσισμό της
και παραδίδεται ασυνάρτητη κι ανυπεράσπιστη
στην άβυσσο μιας ανυπόφορης αλήθειας,
ευτύχημα της απειλής και φόβος της προσδοκίας.

Μουσειακοί κι αλλότριοι, πολίτες σε ομηρία,
που ύψωναν ανάστημα μέχρι τις επικλήσεις,
για ν’ αριθμούν τις μέρες τους διάδοχες και ίδιες
χωρίς τη βάσανο του νου, της χίμαιρας το άλγος,
εχέφρονες τώρα στοχαστές, τελούν εν επιγνώσει
πως η ζωή δεν είναι συμβιβασμός κι ευπείθεια,
παρά ομόθυμη ανατροπή ως και την ουτοπία,
πολιτισμού συνείδηση προοπτική και δημιουργία.

Γιώργος Αλεξανδρής



Πίνακας Γαϊτης Γιάννης-Σύνθεση, 1975
από https://paletaart.wordpress.com/




ΗΛΙΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ "Οι καθρέφτες της Ζωής μας"

   ☆Το Πρόσωπο και το Προσωπείο μας στον Καθρέφτη της Ζωής μας.

**Μία "εν δυνάμει" αυτοβιογραφία μας ενάντια στον ολετήρα χρόνο.

 Eς το έσοπτρον εμβλέψαντα δει, ει μεν καλώς φαίη, καλά ποιείν, ει δε αισχρός, το της φύσεως ελλιπές διορθούσθαι τη καλοκαγαθία” (Βίας ο Πριηνεύς, Κοίταξε τον καθρέφτη σου, και αν φαίνεσαι ωραίος, πρέπει να κάνεις όμορφα πράγματα, αν φαίνεσαι άσχημος, πρέπει να διορθώνεις τη φυσική σου έλλειψη με ευγένεια και καλοσύνη).

          Πόσες και πόσες φορές δεν κοιτάζουμε τον καθρέφτη αναζητώντας κάποια άσπρη τρίχα στο κεφάλι μας ή μία ρυτίδα στο πρόσωπό μας. Πόσες και πόσες φορές, όμως, πάλι μπροστά σε έναν άλλο καθρέφτη για μια στιγμή καταλάβαμε ποιοι πραγματικά είμαστε  και  αμέσως σπάσαμε αυτόν τον καθρέφτη γιατί δεν ταίριαζε σε αυτό που νομίζαμε ότι είμαστε ή θα θέλαμε να είμαστε!

      Για τα ευρήματα του πρώτου καθρέφτη οι λύσεις είναι πάμπολλες, εύκολες, γρήγορες και άκρως αποτελεσματικές, έστω και κάπως παραπλανητικές αφού μας καθησυχάζουν πως κερδίσαμε την πρώτη μάχη με το χρόνο. Έτσι βαυκαλίζονται οι περισσότεροι και συνεχίζουν τον αγώνα για την αιώνια νεότητα.

      Για τον δεύτερο καθρέφτη δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις και  συνταγές. Η αυτογνωσία και η αποδοχή κάποιων στοιχείων της εσωτερικής μας πραγματικότητας προϋποθέτουν  και μία ανάλογη ψυχική και πνευματική δύναμη. Για να πας μπροστά, όμως, πρέπει πρώτα να αναγνωρίσεις το λάθος σου, να απαλλαγείς από τα βάρη του παρελθόντος, να ξαναχαράξεις την πορεία σου και να βλέπεις μακριά. 

     “Εδιζησάμην εμεωυτόν…Ψυχής πείρατa ιών ουκ αν εξεύροιο πάσαν επιπορευόμενος οδόν. Ούτω βαθύν λόγον έχει..Αναζήτησα τον εαυτό μου…Τα πέρατα της ψυχής δεν θα βρεις προχωρώντας, όσο μακριά και αν σε φέρει ο δρόμος σου. Τόσο βαθύ λόγο περιέχει, Ηράκλειτος).  

      Γενικά πρέπει να αλλάζουμε, όπως τα φίδια αλλάζουν το δέρμα τους. Και να μην ξεχνάμε, όμως,  πως τα φίδια όσο μεγαλώνουν ηλικιακά τόσο πιο αραιά αλλάζουν το δέρμα τους. Έτσι κι εμείς θα μετρήσουμε την ηλικία μας από την ανάγκη και την βούλησή μας να αλλάζουμε - αλλάξουμε και να μην εμπιστευόμαστε και τόσο πολύ τους καθρέφτες.

           “Μακάρι οι καθρέφτες να φωτογράφιζαν και τις ψυχές μας… Τότε θα ήξερε ο καθένας μας τι είναι αυτό που πρέπει να αλλάξει, για να μείνει πάντα νέος και φωτεινός” (#Κίκκα Ουζουνίδου #Ανορεκτικά Όνειρα)”.

             Η πάλη με το χρόνο και την πραγματικότητα είναι σκληρή και προαπαιτεί συνεχή εγρήγορση, γρήγορη απόφαση, ατέλειωτη καρτερία, ψυχρή υπομονή και όχι άγονες εμμονές και ιδεοληψίες. Η θέση-προτροπή του Μπρεχτ είναι πάντα επίκαιρη:

       “Μονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μάς μάθει πως / την  πραγματικότητα ν’ αλλάξουμε”.

        Η πραγματικότητα με τη διπλή της εκδοχή (εξωτερική και εσωτερική) μάς διδάσκει όχι μόνον τα όριά μας αλλά και τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει ως ανθρώπινα όντα  να την ερμηνεύουμε αλλά και να επιλέγουμε ή την άκριτη αποδοχή και συμμόρφωση προς αυτήν ή την αλλαγή και ανατροπή της.

    "Δεν είμαι αυτό που μου συνέβη. Είμαι αυτό που επέλεξα εγώ να γίνω" (Καρλ Γιουνγκ).

            Άλλες οι ευθύνες των “γονιδίων” (κληρονομικότητα) μας και άλλες οι δικές μας   γι αυτό που “είμαστε-γίναμε”. Στη ζωή μας δεν είναι όλα “έτσι γεννηθήκαμε” ή  έτσι τα βρήκαμε”. Τις τυχόν ισορροπίες ή ανισορροπίες της ζωής μας μπορεί και εμείς να τις επιλέξαμε με την ανοχή μας ή με την δράση μας.

      “Όταν γεννιόμαστε δεν κάνουμε παραγγελία το πως  θέλουμε να είμαστε... Όλα πάνω μας είναι μια τυχαία ισορροπία ή μια τυχαία ανισορροπία! Άλλος θα γεννηθεί κοντός, άλλος ψηλός, άλλος με χρωματιστά μάτια, ενώ άλλος με πρόβλημα στα μάτια και πάει λέγοντας...

         Ποιος δεν θα ήθελε να είναι όλα πάνω του σε αρμονία; Όμως αυτά δεν τα ορίζουμε εμείς! Κι έτσι, γεννιούνται άνθρωποι με μια λιγότερο όμορφη εξωτερική εμφάνιση...

        Άνθρωποι που δεν έχουν καλή όραση και όμως βλέπουν μέσα στη ψυχή σου. Άνθρωποι που δεν μπορούν να περπατήσουν κι όμως θα πήγαιναν παντού για να σε βοηθήσουν. Άνθρωποι που δεν μπορούν να ακούσουν κι όμως καταλαβαίνουν όλα σου τα συναισθήματα.  Άνθρωποι που δεν μπορούν να μιλήσουν κι όμως έχουν να σου μάθουν τόσα πολλά.

         Να αγαπάμε το διαφορετικό και  το ίδιο να μάθουμε στα παιδιά μας! Να αγαπάμε τις ψυχές και όχι το περιτύλιγμα... Άλλωστε το περιτύλιγμα μπορεί εύκολα να αλλάξει για τον καθένα μας...(#Κίκκα Ουζουνίδου #Ανορεκτικά Όνειρα)”.

         Η ζωή μας χρειάζεται περισσότερο συναίσθημα,  λιγότερα υλικά αγαθά, κατανόηση, ενσυναίσθηση,  συμπερίληψη, μετριοφροσύνη και ψαλίδισμα του ναρκισσισμού μας. Στον κόσμο αυτό δεν είμαστε μόνοι, ούτε οι “μόνοι”.  Η μοναδικότητά μας να γίνει κάλεσμα για συνάντηση και όχι κάστρο για συγκρίσεις και ανάδειξη της ανωτερότητάς μας.

             Ο Τσάρλυ Τσάπλιν το είδε καθαρά και γι αυτό συμβούλευε:               

      «Η μηχανή της αφθονίας μας έδωσε φτώχεια. Η επιστήμη μας έκανε κυνικούς, η απληστία μας έκανε σκληρούς και κακούς. Σκεφτόμαστε πάρα πολύ και αισθανόμαστε πολύ λίγο. Περισσότερο από μηχανές, χρειαζόμαστε ανθρωπιά. Περισσότερο από δεξιότητες, χρειαζόμαστε ευγένεια και ευγένεια. Χωρίς αυτές τις ιδιότητες, η ζωή είναι βία και όλα χάνονται!»

            Από https://iliasgiannakopoulos.blogspot.com/